بی هیچ دلیلی-مثل لبخند سربازی در جنگ-دوستت دارم.(تو عاشقانه های بی دلیل را خوب می فهمی.)
تو نهنگی بودی که دریا،مشکی بر دوشش بود و به ساحل می آمد تا برای بیابان آب ببرد.
تو آفتابی بودی که دست سایه های زمین گیر را می گرفت.
تو برای قایق تنها در دریا،بادبانی بودی که فوت خدا را خوب می فهمید.
تو پارویی بودی که دل دریایی ام را قلقلک می داد.
تو کوزه ای بودی که برای کودکی علیل،رودخانه می آورد.
تو سروی بودی که برای پاییز،شاخ و شانه می کشید.
با هر نوازشت،می مردم.که دستانت،روحم را لمس می کرد.
دوستت دارم سینوسی.مثل سربازی که تنها پای باقی مانده اش را.
دوستت دارم.
نوشته شده توسط : بیسیم چی دل
لیست کل یادداشت های این وبلاگ